ეპიგრაფები :)))

თხზულებას ან მის ცალკეულ ნაწილებს წამძღვარებული ციტატა,ანდაზა,პოემა და მისთანები ქართულ ენაზე ეპიგრაფად იწოდება.ავტორები მათ იმ შემთხვევაში მიმართავენ თუ სურთ მკითხველმა გაამახვილოს ყურადღება ლიტერატურული ნაწარმოების დედააზრზე.ანუ წესით და რიგით წიგნის სათქმელი ასე თუ ისე გამოიხატება ეპიგრაფში.თუმცაღა ამ უკანასკნელთა უმრავლესობა პირველი წაკითხვისას ზედმეტად დამაბნეველია და მხოლოდ უკანასკნელი თავის ბოლომდე მიყვანას შეუძლია მოჰფინოს ნათელი მათში ღრმად ჩამარხულ სიბრძნეს.

თუმცაღა არის ხოლმე ის ბედნიერი გამონაკლისებიც როდესაც ეპიგრაფი სიბრძნით,მორალითა და ირონიით დამძიმებული წინადადების ბრახა-ბრუხი არ არის,არამედ პირიქით შესაძლოა ისეთი ნამდვილი,უბრალო და მართალი ოცი ასოს ერთობა გამოდგეს ზუსტად სულზე რომ მოგისწრებს და ემოციების(ან თუნდაც მოგონებების)ქარცეცხლში გადაგაგდებს.

იმისათვის რომ ჩემი წიგნები გადამექოთქოთებინა და ეფიგრაფები მომეძებნა ჩემს ძვირფას დროს საათ-ნახევარი მოვაკელი.შედეგმა ფრიად გამაოცა,მათი ნახევარი თუ არა ორმოცი პროცენტი მაინც ისეთი გამოდგა რომელთაც მიძღვნებსა და პირველ თავს შორის დატოვებული ადგილი ამოვსებული აქვთ ცნობილი ავტორების,ხელოვანების,პუბლიცისტებისა თუ უბრალო ხალხის გონებამახვილური,სარკასტული თუ ქკუის სასწავლებელი გამონათქვამებით.

მაშ ასე ქალბატონებო და ბატონებო(ანუ უფრო მოკლედ,ჩემო ოთხო მკითხველო),წარმოგიდენთ ჩემი საყვარელი ეპიგრაფების ნაკრებს :)))

წიგნი:ქურდების მბრძანებელი;ავტორი:კორნელია ფუნკე

მიზეზი რის გამოც ეპიგრაფი ერთ-ერთი ჩემი საყვარელთაგანია:იმიტომ რომ ასეთი უბრალო,მაგრამ მწარე სიმართლე მარტო დედაჩემის პირიდან მაქვს მოსმენილი.

წიგნი:კორალაინი;ავტორი:ნილ გეიმანი

მიზეზი რის გამოც წიგნი(ისევე როგორც მულტფილმი)უბრალოდ Rocks:იმიტომ რომ ავტორი ნილ გეიმანია,ფფჰჰ!!ხოლო ჩესტერსონზე მე რაღა უნდა ვთვა?მის დავიკიპედიებას თქვენ მოგანდობთ

წიგნი:ნუ მოკლავ ჯაფარას;ავტორი:ჰარპერ ლი

მიზეზი რის გამოც ეპიგრაფი და ასევე წიგნი მიკლავს სულს,გულს,ყველაფერს...:სამი სიტყვა:"simple,but effective"

წიგნი:ცხოველების ფერმა;ავტორი:ჯორჯ ორუელი

მიზეზი რის გამოც ეს კაცი გენიოსია:მოკლე ისტორია.ძალიან დიდი ხნის წინ,შორს კოსმოსში...არა,ასე ძველი არა,ასე ორი წლის წინანდელი ამბავი.ჩემს გაუნათლებელ თავს არ ჰქონდა ასევე საკუთარი თავის ერთ-ერთი მომავალი ყველაზე საყვარელი ავტორი წაკითხული(აი ეს ბატონი,ზემოთ რომ მიხსენებია)და მისი ყურადღება მხოლოდ ამ შვიდმა წინადადებამ მიიქცია.Provocative,promising...Orwell :D

წიგნი:city of heavenly fire;ავტორი:კასანდრა კლერი

მიზეზი რის გამოც ეს ქალი ყველაზე მაგარ ეპიგრაფებს არჩევს:არის ის რომ ამ ძვირფასმა ლედიმ იცის თუ რაოდენ უხდება  შავბნელი ავტორებისა თუ ნაწარმოებების ციტატები მის არანაკლებ მუქ ფერებში დაწერილ წიგნებს.

წიგნი:ფორესტ გამპი;ავტორი:უინსტონ გრუმი

მიზეზი რატომაც...:არ უნდა ამას მიზეზი!რატომ და იმიტომ!!

წიგნი:A handful of dust;ავტორი:Evelyn Waugh

მიზეზი რამაც დაამსახურებინა ეპიგრაფს ჩემს ტოპ ლისტში მოხვედრა:პოემის ნაწყვეტის წაკითხვის შემდეგ ვფიქრობ,ეს კითხვა უადგილოა!

ასე და ამგვარად მეგობრებო.აქ მოვრჩები წერას,სანამ მძიმე არტილერიის გამოყენებით არ ავუფხეკივარ სკამიდან დედაჩემს.ჩემით!ჩემით,მშვიდობით წავალ,თანამეინახენო!(უი,ამ პოსტის იდეა არაჩვეულებრივი და განუმეორებელი სანესგან ვისესხე.დავტოვებ ლინკს და თუ გსურთ ინახულეთ:))

where I introduce some of my guilty pleasures

არიქა,წავიდა დედაჩემი და დადგა ჟამი ლეპტოპის დაპატრონებისა.წესით ახლა უნდა ვმეცადინეობდე,თუმცა ისტორიული პერიოდის,ლირიკული გმირისა და მისი დროის თანამედროვეობასთან პარალელების გავლება-გარჩევას,მირჩევნია დავწერო პოსტი,რომელსაც ალბათ მარტო მარი(წინა პოსტში რომ ვახსენე ეგ,რომელიც ალბათ ობამასავით ნობელის მშვიდობის პრემიის ლაურეატი გახდება)წაიკითხავს.

კარგით,ბლოგს ქვია guilty pleasures of mine,რადგან დიადი ფინქისაგან განსხვავებით მე საკმაოდ დამნაშავედ ვგრძნობ თავს როდესაც საქმე ჩემს pleasureბს ეხება.ზედმეტად არაჯანსაღი ურთიერთობის გამო ცხოვრებასთან,ყოველდღიურობა სავსე მაქვს ისეთი საკვებით,სასმელითა თუ ქმედებებით,რომელთაც ინანებ მათი მირთმევისა თუ ჩადენის შემდეგ.

დღეს,მე და დედაჩემი ვეწვიეთ ადგილს,სადაც ჩვენმა მორალმა,ზნეობამ,ეთიკამ და ყველა ამისთანამ მიგვატოვა,რათა დავმორჩილებოდით სუფთად ხორციელ სურვილს-მიგვეღო რაც შეიძლება დიდი რაოდენობით გლუკოზა.
The coffee bean&Tea leaf-ი სავსეა-არაჩვეულებრივი(თუ გასაოცარი) რაოდენობის(თუ სახეობის )ყავის (თუ ჩაის) გარდა უამრავი ნამცხვრით,ტორტით,კრუასანით და ყველა იმ მიზეზით თუ რატომ აღარ მეტევა საყვარელი ჯინსები.

ვოილა,ჩემი პირველი და უზენაესი სისუსტე.არაჯანსაღი,კალორიული,არაორგანული მაგრამ უგემრიელესი,უტკბილესი,უფუმფულესი-ნამხცვრები და ფუნთუშეული.

წარმოგიდგენთ ჩემი პირადი ტრაპეზის სურათებს :)))

დარწმუნებული ვარ არ არსებობს ასეთი გემრიელი ნუშის კრუასანი და ასეთი სულის ჩამატკბარუნებელი ცხელი ვანილი.

უი,კიდევ ჩავიდინე ერთი უპატიებელი ცოდვა:შევიძინე წიგნი,რითაც დავარღვიე პირობა(რომელიც ჩემს თავს ნიჩვრიტიანი ხელით მივეცი):არ მეყიდა წიგნი ამ თვეში,რამეთუ დაიწყო სწავლა და თავით უნდა გადავეშვა მასში.მაგრამ რა ჩემი ბრალია თუ კარფურის "ბიბლუსში" მაინცდამაინც ახლა აღმოაჩნდათ ბრანდენ სანდერსონის "The way of kings",ოღონდ რუსულად?

ააააააჰჰჰ,ერთი სული მაქვს როდის წავიკითხავ.

ესეც ასე ჩემო წარმოსახვითო მკითხველებო და მარი.უკვე იცით ჩემი ორი სისუსტე(შენ ისედაც იცოდი,მარი),რომელთა ერთგულიც სიკვდილამდე დავრჩები და რომელნიც მუდამ მაგრძნობინებენ თავს დამნაშავედ:საკუთარი თავის,დედაჩემის,მასწავლებლებისა და სახელმწიფოს წინაშე.

#1 post

არ მჯერა,რომ საბოლოოდ მაინც ვიპოვე ჩემს თავში იმდენი სიმამაცე,გამეკეთებინა ბლოგი.ყოველთვის აღმაფრთოვანებდა იმ ხალხის ცხოვრება რომელნიც ინტერნეტ სივრცეში ასე თავისუფლად აქვეყნებდნენ ყოველდღიურ ამბებს.მეც სულ მქონდა სურვილი,მაგრამ თავს იმით "ვიმშვიდებდი" რომ ჩემი ცხოვრება არც ისეთი საინტერესოა,რომ ღირდეს მისი გაზიარება,პუნქტუაციასა და წინადადებების დალაგებაშიც ალბათ არ მეკუთნის ათიანი,ოჯახიც ისევე ჩვეულებრივად გადარეული მყავს როგორც ყველა ქართველის ოჯახია და სილამაზითაც დიდად არ გამოვირჩევი მოდური ბლოგი რომ გამეკეთებინა.მაგრამ მაინც...ჩემ ოთახში შეყუჟული,რომლის ერთი კედელიც მეზობლის გარემონტების პროცესში მყოფ სააბაზანოს ემიჯნება,დიდი ჭიქა ყავითა და ზედმეტად ცუდი განათებით ვუზივარ დედაჩემის "ASUS"-ის ლეპტოპს(რომელიც მაშინ შეიძინეს როცა ჩემმა დეიდაშვილმა წინას რძიან-თაფლიანი ჩაი გადაასხა) და ვცდილობ შევაკოწიწო პირველი პოსტი ever.

მე მქვია ანი.მყავს და-თათა და დედა-ნათია.მაგრამ,ჩვენს ყოვლად დამტევ ბინაში ვცხოვრობ კიდევ 6 ნათესავთან ერთად.ესენია:ბებო,ბაბუ,ბიძა,ბიცოლა და ორი ბიძაშვილი.ყველა ისეთ მინუსებთან როგორიცაა:ტვალეტის ორსაათიანი რიგი,პურის ორ წამში გათავება,სააბაზანოში განრიგის მიხედვით ვიზიტები,ატმის კომპოტებიდან ატმების იმ წამსვე ამოჭამა როგორც კი მას ბებია გამოიტანს "სარაიიდან",ჩურჩხელების დატაცება ისე რომ მთელი ახალი წელი თოკი უნდა ლოღნო და პრაქტიკული განმარტოების არარსებობა,ვცდილობთ წყნარად ვიცხოვროთ.

საუკეთესო მეგობარს მარი ქვია და ერთმანეთი მანამ გავიცანით სანამ ლაპარაკს დავიწყებდით,მაგრამ ვფიქრობ მაშინ დავმეგობრდით როცა ბაღში მისი "LUNA"(ასეთი შოკოლადი იყო ჩემს ბავშვობაში)მოვიპარე და ტვალეტში ვჭამე ჩუმად,თუმცა მარიმ მომისწრო და მასწავლებელიც დამაყენა თავს.ამის მერე რამდენჯერმე ლამის მოხარჩვე, რადგანაც ზედმეტად ძლიერი ბავშვი ვიყავი მაგრამ ყველაფერი კარგად დამთავრდა,ორივე ჯანმრთელები და უვნებლები წავედით სკოლაში :))მარი ცხოვრობს ერთი სართულით ზევით და იზიარებს ჩემს უზღვავ სიყვარულს წიგნებისადმი.არის 6 თვით ჩემზე პატარა,ორი დის და,უსაყვარლესი ჭორფლების პატრონი,ლამაზი და ისეთი წერისა და სიმღერის ნიჭით დაჯილდოებული რომ სტივენ კინგს და მთელი პოპის ესტრადას შეშურდება.

ვიტყვი რამეს ჩემზეც და მოვრჩემი ამ დიდად ცოდვილი პოსტის წერას.ჩემი მიზანია იმდენი წიგნი მქონდეს,სახლში არ დამეტიოს და ბრიტანეთში ვისწავლო.თმები მაქ ქერად შეღებილი,ყველაზე კარგად მათემატიკა გამომდის.ინგლისური ჩემთვის უცხო ენაზე მეტია,ჩემთავს ველაპარაკები ნებისმიერ სხივის ამრეკლავი ზედაპირის წინ მდგარი,საერთოდ არ ვიცი ისტორია და მრცხვენია,წყალში უფრო წარმატებულად გადავადგილდები,ვიდრე მიწაზე.შოკოლადი და ნებისმიერი ნაყინი ჩემი მეგობარია.ვცხოვრობ წარწერიანი მაიკებსა და მაღალწელიანი ჯინსებისთვის.ვაგროვებ მაცივრის მაგნიტებს,შემიძლია ნებისმიერ გარემოში დავიძინო თუ ჩემი პლედი-სუზი თან მაქვს და ვფიქრობ რომ ჩემს დეიდაშვილზე საყვარელი,ავადმყოფურად ცანცარა,ზედმეტად ზარმაცი,სიმპატიური არც ერთი 5 წლის ბავშვი არ არსებობს.