Sunday, March 8, 2015

ცხოვრება საჩუქარია

ამას სამზარეულოში მოკალათებული ვწერ.ყველა ოთახიდან გამომაგდეს,ხალხს გვძინავსო.მეც ავდექი და ბაღში რომ სკამებს ვადგამდით ვითომ საწოლიათქო,ისე გადავწექი რამდენიმე სამზარეულოს მიკუთვნებულ ავეჯზე,მოვიდგი ახლოს კაკაო და მოვემზადე ქაქანისათვის.
კვირის ოფიციალურად ამოწურვამდე რამდენიმე წუთიღა დარჩა.თვალებიც მეხუჭება დაღლილობისაგან და გონებასაც ერთი სული აქვს დაისვენოს ჩემი უარო ფიქრებისაგან.თუმცა ამ უკანასკნელ 7 დღეში იმდენი რამე მოხდა ჩემ თავზე გავბრაზდები რომ არ დავწერო.
ამ ბოლო დროს playbuzz-ის აპლიკაციაზე შემსვა ჩემმა ძვირფასმა დაქალმა.რომ გადავწყვიტე ისეთი ელიტარული ქვიზების გაკეთება როგორიც არის "შეგიძლიათ თუარა წიგნის ამოცნობა მისი პირველი წინადადებით?" ერთი საათის მერე იმას ვარკვევდი "რა საკვები ვარ სინამდვილეში"!მოკლედ,დაახლოებით 235862938560135 ტესტი გავაკეთე,სულ სხვადასხვაგვარი სახელებით,შინაარსებითა და სურათებით დახუნძლული,თუმცა ერთი კითხვა ისევე ხშირად მეორდებოდა როგორც შენი თავისათვის მიცემული პირობა"ხვალ დილას ადრე ავდგები და ვირბენ".
ეს დიადი კითხვაა-ექსტროვერტი ხარ თუ ინტროვერტი???
საქმე ისაა რომ სადღაც შუაში ვარ.შაბათს მთელი დღე სახლში საღამურში ბოდიალი, სერიალების გამოტოვებული სერიების ცქერა,წიგნის კითხვა და ხუთი მილიარდი ჭიქა კაკაოს დალევა ისევე მიზიდავს როგორც ჯინსებსა და ახალგარეცხილ ფლანელის პერანგში გამოწყობა და მეგობრებთან ერთად ბოდიალი,ჯანდაბობების მირთმევა,ძველი ამბების მოგონება და ახალი მოგონებების შექმნა.სტატისტიკურად კი პირველი ვარიანტი იმარჯვებდა უმეტესად.
თუმცა წელს ყველაფერი შეიცვალა.ზუსტად არ მახსოვს ვინ თქვა,ალბათ რომელიმე ბერძენმა ფილოსოფოსმა,შენ ორი სიცოცხლე გაქვს.მეორე მაშინ იწყება როდესაც გაანალიზებ რომ მხოლოდ ერთი გაქვსო.მიუხედავად იმისა რომ პატარაობიდანვე კარგად ვსწავლობდი ბიოლოგიას და საკმაოდ ადრეულ ასაკში გავაცნობიერე წუთისოფლის წუთისოფლობა(რა მოხუცურად ჟღერს,არა??),უახლოეს წარსულამდე ბოლომდე არ მესმოდა რა საოცრებაა ის რომ ცოცხალი ვარ!
როდესაც ამ აღმოჩენით გამოწვეული შოკი გამინელდა მივხვდი თუ რამდენ რაიმეს დავაკლდი და რა ძლიერ ვნანობ ამას.როგორც მარკ ტვენმა თქვა ამ მომენტიდან 20 წლის შემდეგ იმას კიარ ინანებ რაც გააკეთე,არამედ იმას რაც არაო.ამიტომ სარკეში ჩავხედე ჩემს თავს და დავპირდი რომ კის უფრო ხშირად წარმოვთქვამდი ვიდრე არას!

ცხოვრება ხანმოკლეა,ჭამეთ უამრავი ნაყინი,მაგრამ იმდენი არა რომ გაინაღდოთ მისი ხანმოკლეობა.
იცინეთ იმდენი სანამ  ლოყები და მუცელი არ აგტკივდებათ.
მოიკითხეთ ნაცნობები,გაიხსენეთ საერთო ხუმრობები,დაუთქვით მათ შეხვედრა.
შეახსენეთ საყვარელ ხალხს რომ გიყვართ.
გაუღიმეთ უცნობებს,გაუღიმეთ თქვენს თავს.
დათანხმდით მეგობრის მიერ შემოთავაზებულ ყველა სიდებილეს.
იცეკვეთ,იმღერეთ,იტირეთ იდიოტობა მელოდრამებზე.
გააკეთეთ ყველაფერი რაც ცოცხლად გაგრძნობინებთ თავს!რადგან ერთელაც არ ინანოთ რომ ნაკლები გიცხოვრიათ,ხოლო უფრო მეტი გიარსებიათ.









იცხოვრეთ მომენტში,რადგანაც ეს მომენტი თქვენი ცხოვრებაა:)






No comments:

Post a Comment