მესამე დღე ლექციებით დაიწყო.უნივერსიტეტი დავათვალიერეთ,ქართული დროშის წინაც ვიპოზიორეთ და გავემზადეთ ქალაქის დასათვალიერებლად.
ამ სურათზე გამოსახული ვართ:მე,თეატრი და ჰიტლერის საყვარელი ძეგლი.
ისტორია იმით იწყება რომ კლაიპედელებმა გადაწყვიტეს ქალაქის მთავარ მოედანზე,თეატრის წინ "საყვარელი პატარა ანას" ძეგლი დაედგათ,რათა პატივი მიეგოთ სიმონ დახისათვის,პრუსიელი პოეტისათვის.წლების განმავლობაში მისი ცქერით მრავალი ადგილობრივი თუ ტურისტი ტკბებოდა.მართლაც როგორი მშვენიერი ხელოვნების ნიმუში იყო პატარა ანა.
თუმცა ჰიტლერი ასე არ ფიქრობდა,პირიქით მას ძალიანაც რომ უზრდელად მიაჩნდა გოგონას ძეგლი.რატომ???როდესაც იგი კლაიპედაში,თეატრის შენობის ვერანდიდან მიმართავდა ხალხს,გოგონა მისგან ზურგშექცევით იდგა!!!!
ამიტომაც ძეგლი დაისაჯა.უფროსობის ბრძანებით იგი მეორე დღესვე გაქრა ქალაქის ცენტრიდან.
ის ბედნიერი დღე კი,როდესაც სამყარო გათავისუფლდა ნაციზმისგან ლიტველებმა სწორად გოგონას ძეგლის რეკონტრირებით აღნიშნეს.
ქალაქი ქარვის მოპოვებით არის ცნობილი,ამიტომაც პატარა დახლებს ამ ძვირფასი თვლის ნაკეთობებით ხშირად შეხვდებით.
გიყვარდეს,გჯეროდეს,დაელოდე...
ეს მიმართვა მოსახლეობისთვისაა,რომელთა ოჯახის წევრების უმეტესობა მეზღვაურია.
თქვენთვის არა!
თქვენც გიყვარდეთ და გჯეროდეთ,მაგრამ არაფერს დაელოდოთ ;)იცხოვრეთ.
ამბობენ ქართველები ყველა ხალხზე ძლიერად განიცდიან ნოსტალგიას საკუთარი ქვეყნის მიმართო.არ მჯეროდა...იმ მომენტამდე სანამ ქუჩაში აჭარული ხაჭაპურის სურათს არ გადავაწყდი.არაფერი მიკლდა იქვე ატირებას.
ანი საოცრებათა ქვეყანაში
რადგანაც ქართველებს რეისი ვერ გვიპოვეს,სხვებისგან განსხვავებით ერთი დღით მეტი მოგვიწია ლიტვაში ყოფნა.ბოლო დღეს ისევ ზღვისაკენ დავიძარით
მცირე ინფორმაცია:აპრილში,ლიტვაში ჩვეულებრივი ზამთარია,დღეში სამჯერ წვიმს და ქარი ისეთივე სისტემატურობით უბერავს,როგორითაც თავს ვაჯერებ რომ ხვალიდან ჯანსაღ კვებაზე გადავალ.ანუ ძალიან ხშირად.ქუჩაში პალტოთი,კაშნითა და ქუდით დადის მოსახლეობა...
ამათ გარდა.
No comments:
Post a Comment