თუმცა დღეს ამ საქმით საღამომდე ვიყავი დაკავებული...მმმ,ჯერ კიდევ ვცდილობ!!
სამაგიეროდ საღამოს გოგჩები ვნახე!!!
საერთოდ ვაკეში არ ვცხოვრობ,მაგრამ იმ საათების რაოდენობის მიხედვით რაც გატარებული მაქვს ხსენებულ ადგილას რეესტრმა ვაკის მაცხოვრებლად ჩამწერა.თათულიკა და რუსა სხვა ადგილს არ აღიარებენ ერთმანეთის შესახვედრად.სამეზობლოში გამოდიან გოგოები,მე კიდევ მთელი ქალაქი უნდა გამოვიარო,ნუ მთლად მთელი არა,მაგრამ რაც არის.
კიდევ ერთი პრობლემა,ამ რანდევუებისთვის ეს ოქროები სულ საღამოს საათებს ირჩევენ,განა რამე მაქვს საწინაღმდეგო,უბრალოდ ტაქსისტების პირადულ ცხოვრებას უკვე ჩემსაზე უკეთესად ვიცნობ და ვეჭვობ,მათი ფსიქოლოგის როლის შესრულება მანამდე მომიხდება,სანამ ან მე არ ვიყიდი მანქანას ან გოგოები არ მოვლენ ჩემს სანახავად.ამ ორიდან კი პირველი უფრო რეალურია.
პატა სულ ამბობს რომ სადაც მივდივართ იქ უკან ვეღარასდროს დავბრუნდებით,თავი გვაქვს ყველგან მოჭრილიო.არც ეს საღამო იყო გამონაკლისი.
ორივე წარმატებული ატაშე მყავს.ამიტომაც ოლიმპიადის ამბებს მიყვებოდნენ.უფრო სწორად ოლიმპიადის სიმპატიური მამრი მონაწილეების ამბებს.ერთს იტალია ყავდა ჩაბარებული,მეორეს სან-მარინო.ოქროებმა იმდენი მაცინეს ლოყები მეტკინა და რა თქმა უნდა კიდევ უფრო მეტად შემშურდა რომ ფესტივალი გამოვტოვე.
ყოველ შემთხვევაში,ჩემი ოქროები ოქროებად და შენგენის ზონის გარეთ რჩებიან,მიუხედავად იტალიისაკენ გახსნილი,არამარტო გზის,არამედ კონკრეტული პიროვნებების კარებებისა.მე?მე აბა ავტომატურ კარსაც უნდა ავუხტ-დავუხტე,ხელი ვუქნიო სენსორის წინ,ყავა მოვუდუღო და ისე შევიდე აფთიაქში.
No comments:
Post a Comment